پرور که در گویش محلی، به آن پِلوِر (pelver ) گفته می شود و برگرفته از واژه ی پهلوی (فارسی میانه) پروار (parvâr ) و به چهار معناست:
۱ – خانه یا کوشکی که اطراف آن باز باشد.
۲ – خانه تابستانی یا خانه بادگیردار که اطراف آن پنجره داشته باشد و خانه‌ای که بر بالای خانه‌ای دیگر ساخته شده باشد.
۳ – تیری که برای پوشش بام به‌ کار می‌رود.
۴ – قلعه، حومه.

مردم منطقه‌ پرور را

پِ لْ وِرْ

تلفظ می‌کنند که در زبان مازندرانی به معنی تیری است که برای پوشش بام به کار می‌رود

یک پاسخ به “معنای لغوی”